Wysokie podatki w Niemczech to jeden z najbardziej rozpowszechnionych stereotypów dotyczących tego kraju. Istotnie opłaty fiskalne są stosunkowo wysokie w porównanie z sytuacją w Polsce. Warto jednak pamiętać, że wysokie podatki idą tam w parze z możliwościami korzystania ze wsparcia socjalnego. Jednocześnie też rozliczając się z podatku dochodowego możliwe jest skorzystanie z wielu opcji odliczenia kosztów od dochodu. Odliczenia i ulgi dostępne są zarówno dla obywateli niemieckich, jak i dla cudzoziemców, którzy mieszkają i pracują w Niemczech. Do kosztów, które można odliczyć od dochodu, należą między innymi koszty przeznaczone na dojazd do pracy. Jak to działa? Czy to się zawsze opłaca?
Kto może odliczyć koszty dojazdu do pracy?
Aby odpowiedzieć na pytanie “jak odliczyć koszty dojazdu do pracy”, należy zacząć od tego kto może to zrobić. Z odliczenia kosztów dojazdu do pracy może skorzystać każda osoba, która pracuje i mieszka w Niemczech oraz obejmuje ją tam obowiązek fiskalny. Należy też pamiętać, że podobnie jak wszystkie inne ulgi, również ta dotyczy osób, które mają nieograniczony obowiązek podatkowy. Innymi słowy, należy przebywać w Niemczech przez 183 dni i więcej w roku podatkowym podlegającym rozliczeniu. Koszty dojazdu do pracy to w rozumieniu niemieckiego prawa podatkowego wydatek poniesiony przez pracownika na dojazd w jedną stroną z miejsca zamieszkania pod adres, gdzie świadczona jest praca. O zwrot można starać się niezależnie od wybranego środka lokomocji. Pendlerpauschale dostępne jest zarówno dla użytkowników samochodów, jak i osób wybierających komunikację publiczną. O zwrot nie mogą starać się jedynie osoby przemieszczające się rowerem. Pendlerpauschale przysługuje tylko tym pracownikom, którym dojazdu do pracy nie rekompensuje pracodawca.
Odliczenie kosztów dojazdu do pracy – opłacalne?
Uwzględnienie kosztów dojazdu do pracy w rozliczeniu podatkowym nie opłaca się wszystkim jednakowo. Przystępując do obliczenia wysokości podatku dochodowego należy pamiętać o kwocie ryczałtu. Jest to 1000 euro, które może odliczyć każda osoba zatrudniona w związku z wydatkami poniesionymi na rzeczy wykonywania pracy. W przeciwieństwie do wielu innych ulg i zwrotów, w tym przypadku nie jest konieczne udokumentowanie wydatków paragonami czy fakturami. Koszty dojazdu opłaca się odliczać jedynie w przypadku, kiedy pracownik pokonuje do pracy odległość 22 kilometrów w jedną stronę. Sytuacja taka powinna występować przez co najmniej 150 dni w roku.
Ryczałt i rekompensata
Skoro już pojawiło się określenie „ryczałt”, to warto je zestawić z alternatywną wobec niego „rekompensatą”. Pierwszy to wspomniana już kwota 1000 euro, które każda osoba zatrudniona może odliczyć od dochodu na rzecz wydatków poniesionych w związku z wykonywaną pracą. Rekompensata inaczej niż ryczałt wymaga poświadczenia poniesionych przez pracownika kosztów. Aby uzyskać rekompensatę za wydatki na dojazd do pracy w Niemczech, konieczne jest więc posiadanie faktur lub paragonów. Niezbędne jest także zaświadczenie od pracodawcy, przedstawiające ilość dni faktycznie spędzonych w miejscu zatrudnienia. Rekompensata obejmuje bowiem jedynie faktycznie poniesione koszty, a więc nie dotyczy dni, w których pracownik przebywał na urlopie lub pozostawał na home office.
