Za nami pierwszy sezon dywidendowy z indeksami prezentującymi skumulowane dywidendy wypłacane przez spółki z głównych indeksów warszawskiej giełdy. I chociaż kilka przedsiębiorstw nie wypłaciło jeszcze dywidend za ubiegły rok, to w przypadku lwiej części spółek temat tegorocznych wypłat do akcjonariuszy jest już w zasadzie zamknięty. Jaki obraz rynku prezentują nowe dywidendowe indeksy?
69,09 to aktualny poziom indeksu WIG20dvp i biorąc pod uwagę, że wchodzące w jego skład spółki nie zdecydują się na wypłatę zaliczek na poczet przyszłorocznych dywidend, to jego poziom nie ulegnie już w 2019 r. zmianie. Sama wartość 69,09 mówi nam jednak niewiele, a i na tle analogicznych wyników z ostatniej dekady, będzie raczej w końcówce stawki. Z drugiej strony to najwyższa wartość tego indeksu do czterech lat i drugi z kolei rok wzrostu w ujęciu rok do roku. Można mówić więc stopniowej poprawie.
Jednak znacznie ciekawiej będzie, jeśli na podstawie tych dywidendowych indeksów, obliczymy stopy dywidendy dla ich indeksów bazowych. Niejako taka była bowiem idea powstania tych indeksów, i kiedy WIG20TR prezentuje wartości indeksu wraz z dywidendami, a WIG20 bez nich, tak WIG20dvp ma ukazywać wyłącznie dywidendy.
Biorąc pod uwagę wartość WIG20 na zamknięciu ubiegłego roku, tegoroczna stopa dywidendy z indeksu wyniosła dokładnie 3,03%. To solidny wynik biorąc pod uwagę np. średnie oprocentowanie lokat. To też najwyższa stopa dywidendy dla tego indeksu od czterech lat i pierwszy raz od 2015 r. kiedy przekroczyła 3%.
Co nie powinno stanowić zaskoczenia i co widać po pierwszym spojrzeniu na powyższy wykres, to duży wkład PZU w końcowy rezultat. Ubezpieczyciel wypłacił w 2019 r. dywidendę o najwyższej stopie (niemal 7%) i o najwyższej wartości (2,42 mld zł), spośród wszystkich spółek z WIG20. Po uwzględnieniu wagi, odpowiadał za niemal 1/4 tegorocznej wartości indeksu WIG20dvp. Warte odnotowania w kontekście wpływu na wartość indeksu były też dywidendy PEO (PEKAO), PKN (PKNORLEN) i PKO (PKOBP).
Przyjmując analogiczną metodologię, najwyższą stopę dywidendy w 2019 r. odnotował indeks sWIG80. A będzie ona jeszcze wyższa, przed nami bowiem dni ustalenia praw do dywidendy takich spółek jak AMB (AMBRA), SKH (SKARBIEC) czy ARH (ARCHICOM). Jest więc bardzo możliwe, a nawet niemal pewne, że na koniec roku wszystkie z głównych indeksów będą mogły pochwalić się wyższymi stopami dywidendy niż w 2018 r.
Niestety, jest to również zasługa ubiegłorocznych spadków. Na koniec 2018 r. wszystkie trzy indeksy znajdowały się niżej niż rok wcześniej. Szczególnie widać to na przykładzie indeksu mWIG40dvp, którego wartość jest najniższa od czterech lat, mimo wyższej stopy dywidendy niż w 2017 r. Indeks średnich spółek charakteryzują też największe wahania stopy dywidendy w ciągu ostatnich lat. Może mieć to związek z przetasowaniami w ramach indeksów i awansu do WIG20 takich spółek jak m.in. LPP, JSW, czy w ostatnich latach PLY (PLAY) i CDR (CDPROJEKT).
Pomijając jednak ostatni rok, w dłuższej perspektywie na dywidendowego lidera (pod względem stopy dywidendy) wysuwa się indeks mniejszych spółek. WIG20 przed laty zdecydowanie na prowadzeniu, z kolejnymi latami coraz bardziej oddawał pozycję swoim mniejszym kolegom. Należy jednak pamiętać, że z peletonu spółek dywidendowych stopniowo wykruszył się niemal cały sektor energetyczny czy KGH (KGHM), a niegdysiejsze dywidendowe „pewniaki” dziś wcale nie dzielą się zyskiem z akcjonariuszami. Z drugiej strony sWIG80 jeszcze w tym roku poprawi swoją pozycję, co wpisze się w trwający wzrostowy trend. Może to właśnie tam należy szukać atrakcyjnych dywidend?
